Nie wszyscy wiedzą , na tablicach przy grobie NIEZNANEGO ŻOŁNIERZA W WARSZAWIE , są RYMACZE. Bądźmy dumni , należymy do wielkiej wołyńskiej rodziny Polaków,nas Przodkowie zapłacili krwią za niepodległość Polski, 27 Wołyńska AK i mieszkańcy Rymacz. Jankowce i kolonie ,wymordowali Ukraińcy i inne wsi wokół Lubomla. W pow. Luboml zamordowali ponad 4 tys, Polaków, najmłodsi to niemowlaki .Parafia Rymacze ocalała w 90 % . Chociaż wyrwali nam starą, polska Ojczyznę , nie dajmy wyrwać jej z serce kolejnych pokoleń. Twórcom strony należy się podziękowanie od Kresowych Organizacji i państwowych władz. ale to nie w Polsce. Nie pozwólcie zapomnieć o Rymaczach i całym Wołyniu . Paweł.

Kochani z okazji jubileuszu XX-lecia Waszego portalu życzę kolejnych lat owocnej pracy na rzecz utrwalania prawd historycznych dotyczących ludzi, miejsc i zdarzeń utraconej Kresowej Ojczyzny. Powodzenia! Pozdrawiam. 🇵🇱❤️🇵🇱

Od dawna oglądamy i czytamy wiadomości i historię z ulubionej strony. Odnalazł ją ,mój bratanek z Dzierżoniowa i zrobił nam niespodziankę na święta. Patrząc na twarze ludzi rozpoznaję podobieństwo do ich dziadków. Tak się zdaje. Ogołocony nasz kościół wydawał się smutny,ale teraz z ołtarzami, ma dobry wystrój. to już kilkanaście lat,czekamy na odpust i nowe zdjęcia. Nie ma słów podziękowania - Bóg zapłać. Na wasze święto jubileuszowe, dziękujemy,że mogliśmy pokazać nawet wnukom, te miejsca. Mama miała dużo kuzynów w Rymaczach. na najstarszych zdjęciach rozpoznała, bliskich. cieszmy się, że jesteśmy razem na to święto. Karol z rodzino.

Na taki piękny Jubileusz XX lat odnowionej pamięci od Rymaczach powiat Lubom – składam życzenia i dziękowanie od nas wszystkich z rodzin Rudzki, Korniczuk, Matysko od ,moich wnuków. Interesujo się Wołyniem , babcia im opowiadała od małego a Wasza strona p. Krzysztof pokazała wszystkie, opowiadane tajemnice. To jakby cud stał się, jak sen – zobaczyć to co ojce opowiadali. Dziękujem postokroć, niech Bóg zdrowiem nagrodzi Was a Wołyniaków pozdrawiamy z Pomorza. Janina z domu Rudzka i wnuk Tadzio, on całymi nocami siedzi w Rymaczach i mnie zapytuje. A nasze rodzice, tak płakali , ze nigdy nie zobaczo a my widzim. Szczęśliwe nasze pokolenie, że jest ta strona. Świętujcie zdrowo.

Pozdrawiam Was Wszystkich kochani Wołyniacy. Moja mama i babcia opowiadały całe życie, jak było na Wołyniu. stara wieś, spokrewnione rodziny,zabytkowy kościół w Lubomli a tam odpusty. Widziałam na waszej stronie zdjęcia z cmentarza w Lubomlu , to jakbym chodziła z Wami , tak mi było dobrze na duszy. Szkoda, ze starsze osoby nie doczekały zobaczenia tych zdjęć - byłby płacz i radość. Na wspólne świętowanie - nich Bóg błogosławi wszystkim, co pracują przy tej stronie, naszego Wołynia. Nikt dotąd nie zrobił takiego dzieła - to za to podziękowanie od całej familii, - tak mówiła babcia Hela i sąsiadów. Chyba dom waszych dziadków, był za małym jeziorkiem Kruhłe, tak opowiadała mama. To był bogaty dom i dobre ludzie. Dziękuje raz jeszcze że czuwacie nad historio o przodkach. p. Rafałowi i Krzysztofowi,za pisanie dziękuje Marysia z dziećmi i wnuczkami

20 lat- piękny jubileusz! W pierwszej kolejności należy podziękować pomysłodawcy i autorowi strony, panu Krzysztofowi i panu Rafałowi za przepięknie zrobioną stronę. Zarówno ja, jak i część moich rówieśników nie zawsze radzi sobie z komputerem a jednak nigdy nie miałam kłopotu ze znalezieniem tego, czego szukałam. To się nazywa profesjonalizm! Ja - dzięki tej stronie i panu Krzysztofowi odnalazłam rodzinę której nie znałam, a przede wszystkim wypłakanie na stronie mojego żalu pozwoliło mi pozbyć się wyrzutów sumienia wobec rodziców, których nie rozumiałam i nie przeżywałam z nimi żalu po ich Małej Ojczyźnie. I mogłam też pojechać do Rymacz i Lubomla, postawić światełko na kępce trawy, pod którą być może spoczywają Bliscy. Panie Krzysztofie, panie Rafale-dziękuję. Wszystkim Państwu biorącym udział w uroczystości życzę pięknych, wzruszających przeżyć i zachęcam: dzielcie się Państwo swoimi przeżyciami...a i groszem na wspomożenie strony również...

Niezamordowane Anioły na Wołyniu -Krzysztofa Kołtuna , podziękowanie autorowi. Książka ta w sposób delikatny przybliża straszliwą tragedię bezbronnych Polaków na wschodzie Polski pomordowanych okrutnie przez swoich ukraińskich sąsiadów w latach czterdziestych dwudziestego wieku . Można ją przeczytać jednym tchem mimo opisanych w niej okropieństw stosowanych przez ukraińskie bandy wobec bezbronnych i głęboko wierzących Polaków . Polecam tą książkę wszystkim gorliwym Polakom . Zabiegam o inne tytuły autora, znalazłem je dzięki tej,ciekawej stronie , rymacze.pl . Każdego wieczoru coś podczytuję, dziękuje pomysłodawcom.

Witam Państwa serdecznie! Dopiero niecały miesiąc temu dowiedziałam się o moich wołyńskich korzeniach i to nie wcale takich dalekich. Okazało się, że moja babcia wraz jej rodziną urodzili się w Jagodzinie oraz Rymaczach. Szukam więcej informacji o rodzie Sobczuków. Przesiedlili się oni do Polski dopiero 1958 roku, moja babcia chodziła jeszcze do szkoły podstawowej w Rymaczach ( rocznik 1947) Może ktoś ma kogoś w rodzinie, kto by ją, albo jej matkę kojarzył i troszkę więcej mi o nich opowiedział. Z góry dziękuję za odpowiedzi i życzę miłego dnia dla każdego co to czyta 😁

Dzień dobry wszystkim Państwu. Miło przywitać się na nowej pięknej stronie, dziękując równocześnie jej twórcom i odnowicielom. Ta strona to pomost między naszym "dzisiaj" a wczorajszym światem rodziców i dziadków, stworzona, byśmy nie zapomnieli skąd nasz ród. Akurat dziś jest 84 rocznica tego strasznego wtorku w Rymaczach, kiedy w ciągu paru godzin zginęli wszyscy męscy członkowie mojej rodziny. Wtedy też był wtorek, podobno upalny dzień. Mama z moim półtorarocznym bratem wśród płonących domów, w dymie i upale czekała na śmierć. Przeżyła. Kiedy było "po wszystkim", czyli wieś poszła z dymem a ziemia zasłana była pomordowanymi - ci, którym udało się przeżyć rozpoczęli poszukiwania bliskich. Mama odnalazła babcię zanoszącą się płaczem w życie, potem odnalazły tatę z moim starszym bratem. Mama opowiadała, że mimo niemiłosiernego gorąca i dymu mój mały brat milczał, nie wydając żadnego dźwięku. Nie płakał . A przecież dopiero kiedy odnalazł się mój tato, zdjął mamy pantofel i poczołgał się do rowu po wodę, żeby można było zwilżyć zaschnięte usta. Nie wiem, ile półtoraroczne dziecko potrafi zarejestrować w takich drastycznych sytuacjach, ale chyba w podświadomości zostaje ślad, bo kiedy w internecie odkryliśmy Rymacze i można już było jechać, brat za nic nie chciał rozmawiać, przypominać i jechać. Mówił, że na hasło Rymacze dostaje mdłości i jest mu słabo. Właściwie całe wczesne dzieciństwo moich braci minęło w tragicznych czasach, bo niebawem zaczęła się nowa gehenna za sprawą Ukraińców. Pomódlmy się dziś za naszych pomordowanych przodków.

Witam wszystkich, dziękuję pięknie za tę stronę, szczególnie w nowej odsłonie. Dla mnie jako osoby, która bada pochodzenie genealogiczne mojej rodziny, strona ta jest bezcenna. Dziękuję Panu Krzysztofowi Kołtunowi za pamięć i piękne książki, do których wydania włożył mnóstwo czasu i wysiłku, a dzięki którym przybliża nam przeszłość naszych przodków. Bardzo proszę osoby z naszym wspólnym nazwiskiem z Chełma, Dorohuska, Myśliborza, Gorzowa, Kamienia, Sianowa, Darłowa, Wrocławia, Mieroszowa, Malechowa, Gliwic i in. o kontakt, gdyby byli Państwo zainteresowani wspólnym poszukiwaniem przodków z Wołynia, w szczególności z Kątów, Rymacz, Kupracz, Jagodzina. Pozdrawiam !

Wolyń - kraina urodzajna, urokliwa, ogromna obszarem, o wielowiekowej tradycji i historii - która już na zawsze będzie symbolem tragicznych losów Polaków w czasie II Wojny Światowej (1939-1945) i w późniejszych latach, naznaczona piętnem bestialstwa i okrucieństwa zaborców, okupantów, a zwlaszcza zwyrodnialych zbrodniarzy ukraińskich.

Witajcie Kochani. Witaj Krzysztofie. Bardzo ucieszyła mnie nowa stronka; jest przejrzysta i zawiera wszystko co mieć powinna. Dobrze, że jest też dostęp do starej wersji. Rozwijacie w imię kresowej pamięci. Czynicie to bardzo dobrze i czyńcie tak dalej. POWODZENIA!!!

Stęsknieni za nowymi wpisami, odwiedzinami, poszukiwaniami straconych miejsc na Wołyniu oraz historii , naszych Rodów - witamy się ponownie. Wzajemne towarzystwo Wołynian, Potomków i Sympatyków jest konieczne, po 20-tu latach naszych spotkań, pielgrzymek, Zjazdów. Ponownie otwarta KSIĘGA GOŚCI, będzie nam przypominać Wołyń polskie obyczaje kresowe - dobre i złe historie naszych przeżyć. Czekam na wpisy, pytania, troski i wspomnienia. Ten czas, to nasz czas! Nie obiecujmy złotych gór,starajmy się ratować nasze dziedzictwo - piszmy o Rymaczach i okolicach tak wielkich, jak cały Wołyń. Czytają to stęsknieni Kresów, niedowierzający historycy a nawet wrogowie - jednak czytają to młodzi Polacy, szukając śladów swoich, wołyńskich Przodków. Młodych, którzy ,mało wiedzą- czytając, dowiadują się więcej. Więcej , to siła! Św. Izydor z Rymacz i zbawione duszyczki zamordowanych , naszych dzieci na Wołyniu - przez Ukraińców - będą Wam błogosławić! Dziękuję Rafałowi, który z poświęceniem przez ponad pół roku, pracuje nad stroną - składając nową drogę przez naszą 600-letnią, wirtualną wieś Rymacze . Wszystkim wspierającym nasze dzieło , szczypiące za serca - dziękuje. Krzysztof Kołtun

Szanowni Goście! 🌟 Z radością witamy Was w nowej Księdze Gości 📖 Niech ten wpis będzie początkiem pięknych wspomnień, które wspólnie stworzymy. 😊 Dziękujemy za Waszą obecność i zapraszamy do podzielenia się swoimi wrażeniami w naszej księdze gości. 📖✨ 😄 Z serdecznymi pozdrowieniami, Rafał