Pamiętamy maj z dzieciństwa. Różnie było z pogodą, szalone i wiosny , późne i chłodne, Wszystko kwitło później. Strojenie krzyż i kapliczki - należało do starszych dzieci. Był to honorowy zaszczyt - zbierać barwinek, czy drobną sosnę. a potem starsi wili wianek, opasywało się krzyż dookoła , czasami z wstążkami - podobnie kapliczkę z Niepokalaną. Bukieciki na stół i z biciem serca, czekaliśmy nad przedwieczór. Schodzili się w różnym wieku sąsiedzi dalsi i bliżsi - zaczynała się Litania Loretańska - śpiewana, Nasze babcie z Wołynia, śpiewali na radosna melodię. Potem sporo modlitw - koniecznie za zmarłych i pomordowanych, I tak się zaczynały wieczorne majówki, cudowne na cały miesiąc.

Zwykle 9 maja - każdego roku, konieczne było przypomnienie - jutro u nas w Rymaczach odpust św. Izydora. Boże jak to, tam kościół p€sty, nie wiadomo co z nim a wierni Rymaczanie i okolica tutaj? Modlitwa o wstawiennictwo o chleb do św. Oracza a potem, za wszystkich przodków stamtąd - czcicieli. Później nikt się nie rozchodził - najgodniejsza - zelatorka Karolina Szewczuk opowiadała historie kościoła i św. Izydora. Maja babcia Marynia = od siebie: o śpiewakach różańcowych, o procesji. Strojeniu nowego kościoła radości z przyjazdu krewnych - dzieciom największa atrakcja, to karuzela. zjeżdżała dzień wcześniej i do ciemnej nocy w Izydora - fruwały radosne.

W sam dzień odpustu wieczorem
juz ze łzami w oczach śpiewana
była wotywna pieśń - o Cudach św. Izydora

Oraczu sławny, święty Izydorze
Prac Bogu miły przykładzie i wzorze.
Wielkimi cudy na ziemi wsławiony,
Bądź pozdrowiony.

Ciebie nie droga purpura wsławiła,
Ani bogata matka urodziła.
Lecz wzrosłeś między ziemią, rolnikami
Sochą, wołami.

Robiłeś panu a przy tej robocie,
Piękny postępek uczyniłeś w cnocie.
Kochając zawsze Boga stwórcę swego
Z serca szczerego.

Tyś Bogu modły czyste ofiarował,
Zaś Anioł za Cię Panu ziemię orał
I bydła Twego by mu głód nie szkodził
Strzegł, za nim chodził.

Wydatna była Twa troskliwość święta
Gdyś w zimie karmił zgłodniałe ptaszęta
Za co zyskałeś od Boskiej prawicy
Sporo pszenicy.

Z cząstki ubogiej, obiadu małego
Karmiłeś mnóstwo ludu zgłodniałego.
A Bóg pomnażał w garnuszku potrawy
Na Cię łaskawy.

Tyś najmożniejszy na całym Wołyniu
W Rymaczach kościół Twój łaskami słynie.
Choć rozproszeni, wciąż Ciebie wzywamy
Módl się za nami.

W wielu rodzinach do dzisiaj przechowywany jest obraz św. Izydora - ocalony z Wołynia. Pozdrawiam Wszystkich, czytających te słowa - bądźcie zdrowi! Pomódlcie się do św. Izydora - nie zapominając pomordowanych Polakach!

Zostaw swoją ocenę

1 Dzięki

0 Dzięki

a jeśli masz jakieś pytania... napisz

--- formularz kontaktowy ---

z Wołyńskim ukłonem

Krzysztof Kołtun

autor